عرفان خراسان

شناختی علمی، فرهنگی از پدیدار های باطنی در آسمان وجود آدمی

عرفان خراسان

شناختی علمی، فرهنگی از پدیدار های باطنی در آسمان وجود آدمی

عرفان خراسان

سلام بر شما! خوش آمدید!

- عرفان خراسان، به کوشش مردمی دانشی، به ویژه دانشجویان گروه عرفان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور راه اندازی شده و موضوع آن بررسی مسائل باطنی است.
- اینجا فضایی است برای گفتگو، میدانی است برای شکوفایی، پنجره ای است به سوی زیبایی.

دبیر سایت: دکتر محی الدین قنبری

* سخن هفته:

- در راه یگانگى نه کفر است و نه دین
یک گام ز خود برون نه و راه ببین‏

اى جان و جهان! تو راه اسلام گزین
با مار سیه نشین و با خود منشین‏ (بوسعید ابوالخیر؛ منقول در نفحات جامی، به کوشش محمود عابدی، 309)


- جمله خیالات جهان ، پیش خیال او روان
مانند آهن پاره ها ، در جذبه ی آهن ربا

- اندیشه ها مرغان هوایی اند.
اندیشه ها لطیف اند،
بر ایشان حکم نتوان کردن که نحن نحکم بالظاهر والله یتولی السرائر.

آن اندیشه ها را حق تعالی پدید می آورد در تو.
تو نتوانی آن را به صدهزار جهد و لاحول از خود دور کردن.
(مولوی، فیه مافیه)

- با هر کمالت اندکی آشفتگی خوش است
هر چند عقل کل شده ای بی جنون مباش. (عبدالقادر بیدل دهلوی)

- عشق، مردم خوار است؛ بی عشق، مردم خار است. (خواجه
عبدالله انصاری، رساله دل و جان)


- دل من ارزنی
عشق تو کوهی
چه سایی زیر کوهی
ارزنی را؟ (رودکی سمرقندی)

- صدشکر که دیدیم چو ما بی دل و دین بود
آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم (حافظ)

- به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را (حافظ)

- شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت (حافظ)

- باده نوشی که در او روی و ریایی نبود
بهتر از زهد فروشی که در او روی و ریاست! (حافظ)

- حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جوی
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را (حافظ)

- بر هر چه همی لرزی می دان که همان ارزی
زین روی دل عاشق از عرش فزون باشد! (مولوی)

- لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز! (شاهبداغ خان)

- فلسفه، تمرین مردن است. (سقراط)

- میوه ی کدام فصلی
که هیچ وقت نمی رسی ... (اشغالگر)


- قال الجنید:
حقایق بیزارند از اینکه براى دل‏ها چیزى براى تفسیر و تأویل باقى گذارند. (ترجمه مهدی محبتی، ص 368)

آخرین نظرات

پای بوسی پاپ درست بود یا نادرست؟

شنبه, ۷ فروردين ۱۳۹۵، ۰۸:۳۴ ب.ظ

در پی حوادت تلخ و خشونت باری که گروهی تندرو با حمایت قدرتهایی منطقه ای مانند عربستان در منطقه رقم زده اند امروز شاهد آنیم که دامنه آن به اروپا هم کشیده شده است و امکان خشونت و جنگهای مذهبی افزایش پیدا کرده است. پاپ فرانسیس اول رهبر کاتولیکهای جهان در اقدامی بی سابقه در آیینی پای عده ای از مهاجران را از ادیان و فرق مختلف بوسیده و شسته است. این اولین بار است که پاپی پای افرادی خارج از دین خود را می بوسد و اقدام او در این شرایط انعکاس خبری گسترده ای یافته است؛ برخی هم بر این اعتقادند که این کار در شان و شایسته انسان نیست که دست یا پای بوس کسی شود. 



در متون دینی اسلام هم داریم که در قرآن به پیامبر امر می شود که به بالهایش را مومنان بگستراند(رک: الحجر،88 و الشعراء، 215) یادداشت زیر از جناب استاد مسعود رضوی فقیه روشنگر جوانب این اقدام پاپ است؛ کاری که از منش و خوی عارفانه برخی از گرایشهای مسیحی دور نیست.
از جناب استاد رضوی فقیه برای در اختیار گذاشتن این نوشته ارزشمندشان سپاسگزاریم!

پاپ فرانسیس احیاگر سنتهای فرانسیسکنی است. نوعی درویشی و خاکساری و دیگرپذیری در این سنت وجود دارد. اما گذشته از این مبانی، که با جلال و اشرافیت واتیکان و دستگاه پاپی مغایرت دارد، این عملِ پاپ سیمبولیک است.

 فروتنی ِپادشاهِ معنوی مسیحیان در اروپای غربی، پیامی به عوامِ مسیحیان است که مهاجران را نیازارند و اگر مساعدت نمیکنند، از نئونازیها و نژادپرستهای افراطی تبرٌی جویند. این عملِ نمادین و این تصمیم حتما با چالش ها و مخالفتهایی هم روبه روست. به خاطر داشته باشید که چند نفر از اساقفه و رؤسای کلیساهای اروپای شرقی علنا علیه ورود مسلمانان و تغییر جغرافیای آماری اقلیت های دینی موضع خصمانه گرفتند و حتی یکی از کشیشان بلندپایه، گمانم در یوگسلاوی، علنا بر علیه واتیکان و فرانسیس به انتقاد برخاست.

بنابر این باید بر جنبه سیمبولیک این پدیده و نمایش تأکید کرد و به همین علت وجود خبرنگاران ضروری و مهم بود تا بتواند انگیزش ایجاد کند و هر چه بیشتر افکار عمومی و عواطف مسیحیان را پوشش دهد. 

وقتی تحلیلی از یک پدیده یا رخداد عرضه می شود باید جوانب و جنبه های متوازن و هم سنخ را مطرح کرد. وگرنه بحث تاریخی و جامعه شناسی وجهی پیدا نمی کند. در اینجا مسئلهء مرکزی ربطی به اخلاق فردی و روابط ومناسبات اجتماعی ندارد و شأن آدمی افزایش یا کاهش نیافته است. بلکه یک مشکل فوری فوتی با تبعات دراز مدت پیش آمده که زندگی مسیحیان اروپای غربی را ملتهب میکند. پاپ در قلب جامعه ای که زعامتِ دینی اکثریت مردمانش با اوست معضل مهمی دارد و نمی تواند پاسخ و واکنشی نداشته باشد. او برمبنای ذهنیات و سنت های آشنای دینی یک پیام را در قالب نمایش شستشو و بوسیدن پای مهاجران مسلمان و غیراروپایی ارائه کرده تا از واکنش کین توزانه و تسلسل خشونت بکاهد. او در سفر مکزیک و امریکا هم در مرز ایستاد و مهاجران را ستود و بر درک رنج و بی پناهی مهاجران امریکای لاتین تأکید کرد.

به نظرم اگر قابل تحسین نباشد حداقل قابل تأمل است.

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۵/۰۱/۰۷
محی الدین قنبری

نظرات  (۳)

پروفسور رینهولد برنهارت استاد الهیات پروتستان دانشگاه بازل سوییس با اشاره به سنت قدیمی در کاتولیک یعنی پنجشنبه مقدس (شب پیش از به صلیب کشیده شدن مسیح) خاطرنشان کرد: بر اساس متون انجیل، حضرت مسیح در شام آخر با حواریون، در میانه مجلس از جا برخاسته و پای آنها را شستشو داد تا اینگونه بیان کند که من خدمتگزار بنده های الهی هستم و در مسیحیت خدمت کردن به یکدیگر بسیار مهم است.
پروفسور رینهولد برنهارت در ادامه افزود: بر اساس این سنت قدیمی، امروزه نیز پاپ و کشیش ها در پنجشنبه مقدس، پای ۱۲ نفر انسان معمولی را شستشو می دهند که در گذشته فقط پای مردان را شستشو می دادند، اما این قانون را از سال ۲۰۰۳ تغییر داده اند و در حال حاضر پای زنان را نیز شستشو می دهند
اینها فیلم است عزیز من .
کارخانه های اسلحه سازی مسیحیان مهربان سه شیفته اسلحه می سازند و به جهان صادر می کنند وبا این اسلحه های اهدایی، عده ای بیچاره و بی خانمان میشوند و هیچ پاپ و کشیشی هم اعتراض نمی کنه .
حالا آقا اومده پابوسی هم می کنه .
اصلا این کار با عقل جور در نمیاد