«صورتِ درویشی، درویشی نباشد! از صورتِ نان، نتوان سیر شدن؛ اصل، معنی است، چون در دل او محبت دنیاست به صورت فقیر باشد به معنی امیر؛ به صورت ادریس باشد به معنی ابلیس.
اندرین ره چون بسی ابلیس آدم روی هست
تا هر آدم روی را زنهار کآدم نشمری».
(سلطان ولد،بهاءالدین محمد بن محمد (د 712ق)، معارف، به کوشش نجیب مایل هروی، تهران: مولی، چاپ دوم، 1377، ص 269).