چگونه انسان لایقِ دیدار می شود؟
خصلتهایی از دیگر حیوانات در کنارِ وجودِ اُلوهیِ انسان به شِراکت گذاشته شده است. خصلتهایی که برای زندگی دنیاییِ او حکمِ ابزار را دارند. مثلاً خشم در وجود انسان به او کمک میکند که در لحظه خطر از خود دفاع کند، شَهوَت در انسان، قُوّه ای است که دوام و بقای نسل آدمی را تضمین میکند. قدرت بدنی و زورِ بازو به کمک انسان میآید تا اُمورِ روزمرّة خود را سر و سامان دهد. امّا همین انسان زمانی که به مُلاقاتِ حضرت حق میرود، تمامی این خصلتهای دنیایی را که به وجودِ اُلوهیاَش ضمیمه شده را باید در همین دنیا ترک کند، تا لایقِ دیدار شود. به عبارتی تا از این خصلتها منزّه و پاک نشود شایستگی و استحقاقِ ملاقاتِ محبوب را پیدا نمی کند. همین مضامین را شیخ آذری اسفراینی این گونه به نظم درآورده که: