حافظ شیرازی: هنر بهتر است یا ثروت
جمعه, ۹ آبان ۱۳۹۳، ۰۹:۲۹ ب.ظ
کمتر سخنی درباره حافظ هست که بی ایهام و صنایع ادبی رمز و راز موفقیت و احوال شخصی اش را برای ما فاش گفته باشد. این قطعه از او کمتر برای مخاطبان تفننی دیوان حافظ شنیده و خوانده شده است؛ میهمان باشید!
فی الحکمة
مدتی در طلب مال جهان کردم سعی
تا به آخر خبرم شد که زنعش ضرر است
عوض هر چه فلک داد به من، عمر ستاند
نکند فایده فریاد چو اینش اثر است
عمر ضایع شد و از مال وفایی نامد
انده عمر کنون از همه غم ها بَتر است
بعد از این یک نفس از عمر به ملک دو جهان
نفروشم که به چشمم دو جهان مختصز است
گنج ها یافته ام در دل ویران ز هنر
که چو بحری است ضمیرم که سراسر هنر است
بعد از این هر چه رسد از بدو نیک ای حافظ
غم مخور، شاد مشو، زآن که جهان در گذر است
دیوان حافظ «از قطعات»، تصحیح محمد قدسی، به کوشش حسن ذوالفقاری و ابوالفضل علی محمدی، تهران، نشر چشمه، ص 705 .
به نظرم این بیت :
عمر ضایع شد و از مال وفایی نامد
انده عمر کنون از همه غم ها بَتر است
با این بیت:
بعد از این هر چه رسد از بدو نیک ای حافظ
غم مخور، شاد مشو، زآن که جهان در گذر است
تضاد معنایی دارد ! و بیت دوم به نوعی خود توجیح گری دلسوزانه می نماید.
البته باید دید آن (یک نفس از عمر ) چه بوده !!!