عرفان خراسان

شناختی علمی، فرهنگی از پدیدار های باطنی در آسمان وجود آدمی

عرفان خراسان

شناختی علمی، فرهنگی از پدیدار های باطنی در آسمان وجود آدمی

عرفان خراسان

سلام بر شما! خوش آمدید!

- عرفان خراسان، به کوشش مردمی دانشی، به ویژه دانشجویان گروه عرفان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور راه اندازی شده و موضوع آن بررسی مسائل باطنی است.
- اینجا فضایی است برای گفتگو، میدانی است برای شکوفایی، پنجره ای است به سوی زیبایی.

دبیر سایت: دکتر محی الدین قنبری

* سخن هفته:

- در راه یگانگى نه کفر است و نه دین
یک گام ز خود برون نه و راه ببین‏

اى جان و جهان! تو راه اسلام گزین
با مار سیه نشین و با خود منشین‏ (بوسعید ابوالخیر؛ منقول در نفحات جامی، به کوشش محمود عابدی، 309)


- جمله خیالات جهان ، پیش خیال او روان
مانند آهن پاره ها ، در جذبه ی آهن ربا

- اندیشه ها مرغان هوایی اند.
اندیشه ها لطیف اند،
بر ایشان حکم نتوان کردن که نحن نحکم بالظاهر والله یتولی السرائر.

آن اندیشه ها را حق تعالی پدید می آورد در تو.
تو نتوانی آن را به صدهزار جهد و لاحول از خود دور کردن.
(مولوی، فیه مافیه)

- با هر کمالت اندکی آشفتگی خوش است
هر چند عقل کل شده ای بی جنون مباش. (عبدالقادر بیدل دهلوی)

- عشق، مردم خوار است؛ بی عشق، مردم خار است. (خواجه
عبدالله انصاری، رساله دل و جان)


- دل من ارزنی
عشق تو کوهی
چه سایی زیر کوهی
ارزنی را؟ (رودکی سمرقندی)

- صدشکر که دیدیم چو ما بی دل و دین بود
آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم (حافظ)

- به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را (حافظ)

- شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت (حافظ)

- باده نوشی که در او روی و ریایی نبود
بهتر از زهد فروشی که در او روی و ریاست! (حافظ)

- حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جوی
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را (حافظ)

- بر هر چه همی لرزی می دان که همان ارزی
زین روی دل عاشق از عرش فزون باشد! (مولوی)

- لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز! (شاهبداغ خان)

- فلسفه، تمرین مردن است. (سقراط)

- میوه ی کدام فصلی
که هیچ وقت نمی رسی ... (اشغالگر)


- قال الجنید:
حقایق بیزارند از اینکه براى دل‏ها چیزى براى تفسیر و تأویل باقى گذارند. (ترجمه مهدی محبتی، ص 368)

آخرین نظرات

مراقبه

سه شنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۳، ۰۸:۰۳ ق.ظ

کتاب مراقبه جیمز هویت

مراقبه

مراقبه کلمه‌ای عربی است که از ماده رقبه به معنی گردن گرفته شده است و به آن جهت که انسان به هنگام نظارت و مواظبت از چیزی گردن می‌کشد، و اوضاع را زیر نظر می‌گیرد، این واژه بر معنی نظارت و مواظبت و تحقیق و زیر نظر گرفتن چیزی، اطلاق شده است. 

مراقبه یعنی دستیابی به آگاهی ناب و فارغ از دغدغه های فکری.مراقبه یعنی این که به وجود مجال موجودیت بدهیم(مارتین هایدگر)

مراقبه به دو منظور صورت می گیرد: 1- آگاهی عرفانی 2- آرامش روحی-فیزیولوژیک

 چهار عنصر اصلی مراقبه :

-       محیط آرام

-       شیء یا موضوعی برای تمرکز فکر

-       ذهنیت انفعالی و بی تفاوت(مهمترین عنصر)

-       حالت بدنی راحت(معمولا بصورت نشسته)

مراقبه در طبیعت

حالت های بدن هنگام مراقبه:

-          نشستن به شیوه مصریان

-          حالت نشسته آسان

-          حالت نشسته ژاپنی

-          حالت نشسته کامل

-          حالت نشسته لوتوس کامل

حالت های نشستن مراقبه

 زمان مراقبه: روزانه یک یا دوبار به مدت 20تا 30 دقیقه

چگونگی انجام مراقبه:

در مکانی آرام و دور از سروصدا به شکل یکی از حالت های مراقبه باید نشست. ستون فقرات باید عمود بر زمین باشد. معمولا در مراقبه چشم ها بسته می‌باشند. تنفس ها بصورت شکمی صورت گرفته و با تمام وجود شروع به تنفس می‌کنیم. برای تمرکز بیشتر بر تنفس می‌توان برای هر دم و باز دم از یک تا ده شمرد. تمرکز ذهن باید روی مجرای تنفسی  و مخصوصا قسمت ناحیه زیر ناف صورت می گیرد. می توان روی صدای تنفس هم متمرکز شد. بعد از چند هفته می‌توان عمل شمارش را حذف نمود و بجای آن از یک کلمه (مانترا) استفاده نمود.

حالت نشسته آسان

انواع مراقبه:

1-   مراقبه تنفسی: اولین گام برای مراقبه و پایه هر مراقبه دیگر است. تنفس رابط میان بدن و روح است.تنفس نزدیک‌ترین رابطه را  با حیات دارد. چنگ انداختن به هوا با شش‌ها، چنگ زدن به زندگی است. بنا بر باور چینی‌ها هوا منشأ پیدایش هستی می‌باشد. طبیعت حاصل هوای متراکم و آسمان حاصل هوای لطیف و باز شده می‌باشد. در هوا می‌توان انرژی های خوب و بد را جست. در مراقبه تنفس، شخص بعنوان مشاهده کننده تنفس عمل می‌کند که به آن تفکر نظاره‌ای می‌گویند. در هنگام مراقبه ممکن است افکار، ذهن انسان را منحرف نمایند که باید منفعل بود و جریان آن را در ذهن پذیرفت و به آرامی ذهن را به مراقبه آورد.

2-   مراقبه دیداری: تقریبا به همان شکل مراقبه تنفسی صورت می‌گیرد با این تفاوت که در این نوع مراقبه، تمرکز ذهن روی یک تصویر ( ماندالا ، نماد ، کاسینا ، یانترا ) است که گاه با چشمان باز و گاهی با چشمان بسته صورت می‌گیرد.

گل یا شعله شمع می‌تواند موضوع مناسبی برای این نوع مراقبه باشد. از دیگر موضوعات مراقبه دیداری: چهارعنصر(آب، خاک، آتش، هوا) ، چهار رنگ(آبی، زرد، قرمز، سفید)، نور و فضا می باشند.

شیئی که مورد مراقبه قرار می‌گیرد نماد محسوب می‌شود. نمادها از طنین بالایی برخوردارند. نماد تمامی تارهای روح انسان را یکجا به ارتعاش درمی‌‌آورد در حالی که گفتار، هر بار فقط یک فکر را برمی‌گزیند. نماد رو به درون دارد در حالی که زبان رو به بیرون. قویترین نماد نور است. مشهود بودن و قابل روئیت بودن تنها یکی از تواناییهای نور است. هر آن چه در دنیا وجود دارد نور او را منعکس می‌سازد.

باید از مراقبه لذت برد. این لذت در دسترس همگی است، چه آن کارمندی که در اتاق سیمانی و شیشه‌ای نشسته و چه آن زارع و ملوانی که با عناصر طبیعی در تماس مستقیم قرار دارد.

حتی یک نقاشی نیز می‌تواند موضوع مراقبه قرار گیرد. هر چیزی صرفا نماینده چیزی که هست، نیست بلکه نماد و بیانگر معنای وسیعتری می‌باشد.

مراقبه دیداری

3-   مراقبه شنیداری: طبیعت منبعی غنی از صداهای مناسبی برای مراقبه است. حرکت آب، زمزمه نهر، همسرایی جیرجیرک‌ها، وزش باد روی علفزار یا حتی صدای تنفس که همیشه در دسترس انسان است.

موسیقی معمولا خون و اعصاب را یا تحریک می‌کند یا به آن آرامش می‌بخشد. گوش دادن به موسیقی می‌تواند گونه‌ای مراقبه شنیداری محسوب گردد. کسانی که به نواهای مختلف حساس باشند، به وسیله موسیقی با مراحل مختلف هوشیاری عرفانی تماس پیدا می‌کنند. از میان تمام هنرها، موسیقی سریعتر و نافذتر حالات معنوی را منتقل می‌کند. موسیقی می‌تواند گوش درون را باز نماید. اسرار موسیقی را کسانی درک می‌کنند که به موهبت الهی بودن آن پی برده باشند. بعضی از فرق صوفیه با موسیقی می‌رقصند، این رقصیدن نوعی مراقبه حرکتی است. 

 

مراقبه صوفیه

نظرات  (۱)

۲۸ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۵۴ انسیه جعفری
سلام به شما همکار ارجمندم
مطالبتان خیلی خوب بود اگر دلالیل استفاده از برخی عناصر و نمادها مانند عناصر چهارگانه، شمع، گل و...را (در صورتی که در منبع فوق الذکر به آن اشاره شده است )ذکر نمائید ممنون می شوم.
پاسخ:
با سلام
هدف از به کار بردن نمادها ایجاد استحاله در آگاهی انسان است. همچنین در مراقبه دیداری با استفاده از نمادها تصویری روحی و معنوی منتزع می شود. با انتخاب یک نماد معنی دار، مراقبه دیداری، عمق و طنین بیشتری پیدا می کند.