جایگاه اخلاق آدمیت نزد صفی علیشاه
میرزا حسن اصفهانی ملقب به صفیعلیشاه:
مطلبی در عالم وجود دارد که به زبان نیاید و با علوم و عقول رسمی نمیتوان حقیقت آن را ادراک کرد و فهم آن موقوف به موهبتی از سوی خداست که فرد باید از خدا بخواهد که آن را بفهمد و اگر نیافت و نفهمید جهد کند تا اخلاق مهذب شود که آدمیت بعد از آن مرتبه کمال است و ادراکش سهلتر؛ زیرا تهذیب اخلاق حق آدم است و کسی که حق خود را طلب کند بیشک از راه خدمت به آن میرسد؛ ولی اگر فرد به هیچیک از این دو مرتبه فایز نشد حداقل باید به آداب آدمیت عمل کند زیرا فایده حسن آداب این است که شخص مؤدب اگر نفعی از وجودش حاصل نباشد ضرری هم نخواهد شد و امید رستگاری در دو عالم به او توان داشت.
------------------------------------------
- رک.به: صفیعلیشاه، عرفان الحق همراه با رسائل اسرارالمعارف- میزان المعرفه، تهران، نشرصفی علیشاه، ص 282-283.
گیله مرد
باسپاس از دوست خوبم