دوستان و همراهان گرامی!
این مقاله ی علمی-پژوهشی در سال 1390 توسط آقای دکتر قدرت الله خیاطیان و خانم دکتر یاسمن سلمانی نوشته شده است. عنوان مقاله عبارت است از «مفهوم تأویل گرایی در تفاسیر عرفانی میبدی و ابن عربی».
دوستان و همراهان گرامی!
این مقاله ی علمی-پژوهشی در سال 1390 توسط آقای دکتر قدرت الله خیاطیان و خانم دکتر یاسمن سلمانی نوشته شده است. عنوان مقاله عبارت است از «مفهوم تأویل گرایی در تفاسیر عرفانی میبدی و ابن عربی».
هفته قبل قرار بود هنرمند توانا شهرام ناظری در هفته فرهنگی نیشابور به این شهر بیایند تا آرام جان خراسانیان و دیگران باشند، مسئولانی چند بی پاسخ و بی گفتگو با این خواست مردمی به توجیهی ناگیرا این را مجاز و ممکن ندانستند. حال آنکه در دنیای امروز این هنر است که مرهم جانهای خسته است و این هنر است که رَحِمِ زاینده ی فرهنگ است. از سوی دیگر چند پُستی که دوستان در اینجا داشتند گفتگویی فرخنده را در نظرها پدید آورد. چون مسئله را تخصصی دیدم و می دانم که مختلفان هر یک بر ساز خود خواهند زد نخواستم که وارد شوم چرا که این بحث تازه نیست و بارها به خصوص در ایران در آن باره سخن گفته شده و البته برخی اندک از تصمیم گیران ندیده اند و نشنوده اند! صمٌ بکم حقوق مردم را نادیده گرفته اند!
پیش از پرداختن به بحثهای
تخصصی در زمینه عرفان و هنر، بهخصوص موسیقی اصیل ایرانی (پرورش یافته به دست عارفان ایرانی و مسلمان، با
کوششی به درازای 13 قرن) و نیز موسیقی معنوی عصر نو (New Age) در غرب (با قدمتی کمتر از نیم قرن و متاثر از موسیقی شرقی) که در
بخشهای آتی و بهطور مجزا ارائه خواهند شد، لازم میدانم که برای آمادهسازی ذهن
مخاطب، به یک نظریه از بزرگترین روانشناسان انسانگرا یعنی ابراهام مزلو در خصوص
ارتباط میان هنر و تجربههای عرفانی اشاره کنم.
آیین زُروانی؛ مکتبی فلسفی- عرفانی و صورتی از دین زرتشت است ولی با آن اختلافات بارزی دارد. این آیین در دوره ساسانیان در غرب ایران رواج یافت و بر آیین مانی تأثیر فراوان نهاد.
خدای زروانیان، زُروان نام دارد خدایی که بیزمان، نامتناهی و بیتعین است و آنگاه که تعین مییابد زمانمند و کرانمند شده و مرز این بیکرانگی تا سپهر است و سپهر مرز بین زمانه بیکرانه و کرانمند است. اهورامزدا و اهریمن، دو تعین زروان هستند، ولی در پایان جهان این ثنویت از میان میرود و تعینها که حالت بالفعل دارند به حالت بالقوه بازمیگردند و همه به فنا میرسند.
منبع: جلالی مقدم، مسعود. (1384)، آیین زروانی مکتب فلسفی-عرفانی زرتشتی بر مبنای اصالت زمان، انتشارات امیر کبیر.، فصل 7و19.
سلام به شما
برنامه آموزشی گروه عرفان در نیمسال اول 94-1393 (ورودی های 1392) را ملاحظه می کنید: