عرفان خراسان

    تیتوس بورکهارت، اندیشمند فقید سوئیسی اهل لوزان و از اصحاب حکمت خالده (1908 – 1984) ، در تفسیری رمزشناسانه درباره ی نور می گوید : هیچ رمزی کامل تر از نور برای یگانگی الهی وجود ندارد. به همین دلیل هنرمند مسلمان برآنست تا ماده ی خامی را که به آن شکل می دهد به ارتعاشی از نور مبدل کند. او با به کارگیری مقرنس، به گرفتن و پخش کردنِ نور در بنا با ظریف ترین درجات کمک می کند. 

     تمامی دانش آموختگان و دانشجویان گرامی گروه عرفان در همه ورودی ها می توانند با نصب برنامه تلگرام به «گروه عرفان نیشابور» وارد شوند و به صورت روزانه با دیگر دوستان و همراهان هم اندیشی و همدلی کنند.

برای دریافت و نصب برنامه تلگرام بر روی رایانه خود می توانید همین جا را کلیک کنید.
پس از نصب برنامه بر روی رایانه و یا گوشی با نام خود به بنده پیامک بزنید.

    در این مرحله تنها دانشجویان و دانش آموختگان گروه امکان حضور دارند.

     بهترین کتابی که من درباره عشق خوانده‌ام «سوانح» احمد غزالی است. نظیر آن در هیچ زبانی نیست. اگر هم باشد من ندیده‌ام. راجع به ماهیت عشق است، چگونگی پیدایش آن، رابطه‌اش با جان و دل، رابطه‌اش با حسن و زیبائی، با درد و بلای عشق، بی دردی عشق، فراق و وصال، حقیقت وصال، همه‌اش سخن گفته است.

یکی از شاگردان برجسته نجم الدین کبری (شیخ ولی تراش)، سعدالدین حمویه نام دارد که در سال 586 ه.ق در روستای بحرآباد جوین متولد و پس از سپری کردن دوران کودکی عازم نیشابور شد. او در نظامیه نیشابور کرسی تدریس داشت و سفرهای بسیار نمود و با بزرگانی چون ابن عربی، صدرالدین قونوی، شهاب الدین عمر سهروردی و علی لالا دیدار کرد. از مهم ترین شاگردان او می توان به عزیزالدین نسفی صاحب  کتاب "انسان کامل" اشاره کرد. قابل ذکر است که سیف الدین باخرزی بدست او در حلقه مریدان نجم الدین کبری درآمد.

   به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از اداره‌ کل روابط عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، نویسنده این اثر که استاد بازنشسته گروه فارسی دانشگاه ویر کنور سینگ آرا در ایالت بیهار است در این کتاب به معرفی شعرای عارف و مشایخ بیهار که دارای سجّده و خانقاه بوده‌اند و همچنین به بررسی مفاهیم تصوف، درجات، عبادت‌گاه‌ها، فرقه‌های صوفیه بیهار، چگونگی ورود صوفیه، سلسله‌ها، مسالک و تأثیر زبان فارسی در اشاعه تصوف در بیهار هند پرداخته است. سجاده‌نشین در اصطلاح تصوف به  فردی  گفته می‌شود که از نوادگان یکی از صوفیان بوده و در خانقاه او به عنوان وارث معنوی نیای خود به هدایت و ارشاد مردم می‌پردازد.

     « ای نام توبهترین سرآغاز »

      من جمله نیاز و تو همه ناز

     من تشنه جرعه ای محبت

     زان چشمه پر ز گوهر راز 

      دست من ودامن کریمت

     ای چاره دل چاره ای ساز

      یامژده وصل خودبه من ده

      یاروزنه ای نمابه جان باز

      آیابپذیری اش به خدمت ؟

      جانی که زشوق توست جانباز

       من بی سروپای اشتیاقم

       لب پر زسکوت ودل پرآواز

        یک جلوه کن ازمسیرسعی ام

        شایدبرسم به اوج پرواز

این نقش برجسته زیبا بر آرامگاه منسوب به اردشیر سوم از شاهان هخامنشی در تخت جمشید در 5 کیلومتری مرودشت و سی کیلومتر مانده به شیراز قرار دارد. در این تصویر چه می بینید و از معانی نمادین آن چه می دانید؟

آمنه ودود، که نام وی پیش از اسلام مری تسلی بود در مریلند ایالات متحده از پدری مسیحی متدیست به دنیا آمد وی از نسل آمریکایی های آفریقایی تبار بود که در سال 1972 اسلام آورد و در سال 1974 نام خود را به آمنه ودود تغییر داد

آرزومندی در آستانه سال‌نو

دکتر جلیل دوستخواه

زبانزد مشهوری داریم: «آرزو بر جوانان عیب نیست.» پس منِ سالخورده و بسی تلخکامی از سال‌های پیشین چشیده، اکنون چه آرزویی می‌توانم داشته باشم؟! بااین‌حال، گمان نمی‌برم که اگر آرزو کنم «سرِ شوریده جهانِ پراز دُژخویی و دُژکرداری، به سامان‌ آید و مردمان روی زندگی‌ا‌ی آدمی‌وار و بری از دروغ و دغل و جنگ و خون را ببینند»،