مراقبه
مراقبه کلمهای عربی است که از ماده رقبه به معنی گردن گرفته شده است و به آن جهت که انسان به هنگام نظارت و مواظبت از چیزی گردن میکشد، و اوضاع را زیر نظر میگیرد، این واژه بر معنی نظارت و مواظبت و تحقیق و زیر نظر گرفتن چیزی، اطلاق شده است.
مراقبه یعنی دستیابی به آگاهی ناب و فارغ از دغدغه های فکری.مراقبه یعنی این که به وجود مجال موجودیت بدهیم(مارتین هایدگر)
مراقبه به دو منظور صورت می گیرد: 1- آگاهی عرفانی 2- آرامش روحی-فیزیولوژیک
چهار عنصر اصلی مراقبه :