گفتگو از فاطمه طاهری

-مناسک چیست و چه کارکردی در جوامع دارد؟ در جامعه ایران با وجود نقش پر رنگ مذهب و مناسک و مراسم متنوع مذهبی و ملی چه نقشی در شکل گیری باورهای مردم در طول تاریخ ایران داشته است؟

     این مطلب برگرفته از مجموع سخنرانی های دکتر سید علی اصغر غروی تحت عناوین؛ پیش زمینه های قیام امام حسین (ع) ـ امت و امامت از منظر قرآن ـ چهار الگوی قرآنی: هابیل و قاین، ابراهیم و حسین است که توسط آقای یاشار تقیان گردآوری شده‌است.

    این ایام اختصاص دارد به ذکر واقعه بزرگی که اگر در تاریخ اسلام رخ نمی داد، بسیاری از سنتهای ایجاد شده توسط پیامبر عظیم الشأن اسلام از بین رفته و یا دستخوش تحریفات سیاسی و اجتماعی می شد. هرچند در برهه‌هایی از تاریخ بهره‌های مفیدی از ذکر این یاد و خاطره گرفته شده است، از جمله در پیروزی انقلاب اسلامی که موجبات انگیزه قیام و شهادت‌طلبی را فراهم آورد، اما به مبانی و اُسُس این واقعه بسیار کم پرداخته شده است.

     اگر شرح التعرف لمذهب اهل التصوف از مستملی بخاری (نیمه اول قرن پنجم) را کهن ترین متن فارسی صوفیانه ی بر جای مانده بدانیم، دومین آن کشف المحجوب از علی بن عثمان جلابی هجویری غزنوی مشهور به داتا گنج بخش (د حدود 470 ق) است. این عالم اهل سنت که عمری به سفر و تعلیم گذراند در همان اثر هنگامی که از صحابه رسول خدا -خدای همه را رحمت کناد- یاد کرده، ذکری از امام حسین -درود خدا بر او باد- داشته است. نکته هایی خوب در گزارش او وجود دارد؛ خدایش بیامرزاد!

با سلام خدمت دوستان ورودی 1393 کلاس آقای دکتر دشتی فردا یکشنبه زودتر برگزار می شود. ساعت کلاس  13 تا 15. به دوستان دیگر اطلاع دهید.

      کمتر سخنی درباره حافظ هست که بی ایهام و صنایع ادبی رمز و راز موفقیت و احوال شخصی اش را برای ما فاش گفته باشد. این قطعه از او کمتر برای مخاطبان تفننی دیوان حافظ شنیده و خوانده شده است؛ میهمان باشید!

     یکی از خدماتی که در دوره به قول مردم آن دوران، قبله عالم، خلیفه شیعیان جهان، سلطان صاحب قران ناصر الدین و الایمان رخ داد این بود که عید عمر یا همان عمرکشان ممنوع شد و جنگ های قومی و قبیله ای میان صوفیان قدغن شد. عمرکشان که روز کشتن خلیفه دوم جناب عمر به دست یک خادم ایرانی است در دوره صفویه حمایت شده و رونقی درحد جشن های بزرگ ایرانیان یافته بود. به عبارت دیگر برانداختن اختلاف های مذهبی بی فایده و انجام از راهبردهای ناصرالدین شاه در سیاست های فرهنگی بود. محمد حسن خان اعتماد السلطنه دست راست و وزیر و رفیق و مترجم ناصرالدین شاه که پیش از شاه شهید درگذشت (نوروز 1313 قمری) در این باره نوشته است:

 دانشگاه آزاد نیشابور در دهه محرم 1393 از لطف و بیان روحانی ای عزیز و با صفا برخوردارشد. جناب حجة الاسلام محمد زحمتکش نزدیک به هشت سال از شاگردان جلالِ مردم حکمت و عرفان، مرحوم استاد سید جلال الدین آشتیانی بوده اند. جمع دوستانه ای که یکشنبه شب 4 آبان 1393 با حضور ایشان در میان برخی استادان دانشگاه آزاد نیشابور بود غنیمتی شد تا از ایشان درباره استاد مرحوم و نگرش و شیوه و منش ایشان خبری بگیریم تا در اختیار علاقمندان قرار گیرد. از ایشان به خاطر محبت و فروتنی ای که داشتند سپاسگزاریم.

    یادداشت زیر چند سر نخ در زمینه اندیشه در میان ایرانیان در اختیار ما می گذارد. یکی آنکه خلاصه و برگزیده یک جنبه از اندیشه سید جواد طباطبایی  در پیوند امروزی شدن فرهنگ ایران با موانع آن از جمله عرفان و تصوف به دست می دهد؛ دیگر اینکه یک علت در پدیده عقب افتادگی کشورهای اسلامی به خصوص ایران را پیش رو می گذارد. طرفه آنکه نویسنده یادداشت زیر اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و سید جواد طباطبائی نیز استاد اخراجی همان دانشگاه است. دکتر طباطبائی به خوبی ذیل عبارت جدال قدیم و جدید درباره انحطاط تفکر در ایران اندیشیده و  الاهیات مسیحی را نیز می شناسد و مترجم کتاب هانری کربن به نام تاریخ فلسفه اسلامی است که به تازگی با مقدمه ای متفاوت از پیش منتشر شده است. پیگیری اندیشه های طباطبائی را مجالی دگر باید؛ چرا که سخن او از دانشش کمتر است! و دکتر بهزاد حمیدیه نیز یکی از بهترین های حوزه و دانشگاه در ایران امروز است. راستی نظر شما درباره نقد دکتر حمیدیه به دکتر طباطبائی چیست؟

    دوستان و همراهان گرامی!

   این مقاله ی علمی-پژوهشی در سال 1390 توسط آقای دکتر قدرت الله خیاطیان و خانم دکتر یاسمن سلمانی نوشته شده است. عنوان مقاله عبارت است از «مفهوم تأویل گرایی در تفاسیر عرفانی میبدی و ابن عربی».

   هفته قبل قرار بود هنرمند توانا شهرام ناظری در هفته فرهنگی نیشابور به این شهر بیایند تا آرام جان خراسانیان و دیگران باشند، مسئولانی چند بی پاسخ و بی گفتگو با این خواست مردمی به توجیهی ناگیرا این را مجاز و ممکن ندانستند. حال آنکه در دنیای امروز این هنر است که مرهم جانهای خسته است و این هنر است که رَحِمِ زاینده ی فرهنگ است. از سوی دیگر چند پُستی که دوستان در اینجا داشتند گفتگویی فرخنده را در نظرها پدید آورد. چون مسئله را تخصصی دیدم و می دانم که مختلفان هر یک بر ساز خود خواهند زد نخواستم که وارد شوم چرا که این بحث تازه نیست و بارها به خصوص در ایران در آن باره سخن گفته شده و البته برخی اندک از تصمیم گیران ندیده اند و نشنوده اند! صمٌ بکم حقوق مردم را نادیده گرفته اند!

    این شعر زیبا را دوستِ دوست ما آقای جواد کلیدری، شاعر، منتقد و پژوهشگر مشهدی سروده اند. جواد کلیدری زاده به سال 1355 و نویسنده و شاعر آثاری چون این خاک مهربان(1387)، یکی این همه گُل را از دستم بگیرد، (شعر سپید؛ 1388)، کادوی غمگین، (شعر سپید؛ 1388) و قطار ساعت هفت (غزل؛1390) است. از دوست و همراهمان آقای ابراهیم شمشیریان که ما را با ایشان آشنایی دادند سپاسگزاریم.

... که می گویند- باید شد!

مرید شمس "تب – ریزی" که می گویند – باید شد

غلام آن سحر خیزی - که می گویند – باید شد