عرفان خراسان

شنیدم گفت ابراهیم ادهم

به جمع دوستان نیکو بیانی

اولین مرحله تصوف، خصوصا  در جهان اسلام ،تصوف زاهدانه بود و بزرگترین نماینده این مکتب خوفی و زهدی ،ابوحامد محمد غزالی است .غزالی از متفکران درجه اول ایرانی است که در قرن پنجم می زیست .این بزرگوار به قول مولانا((عالم عالمیان))بود1 و در عصر خود سرآمد علما عصر به شمار می آمد .غزالی نماینده و مروج تصوف خوفی و زهدی بود. امکان ندارد که  کسی کتاب کیمیای سعادت یا احیاء علوم الدٌین او را بخواند و تحت تاثیر او واقع نشود. وی در این کتاب ها محقق است نه مقلد یعنی تجربه های شخصی خود را در این آثار عرضه کرده است.

انسان، جهان و معنای آن را زیر و رو کرده و جهانی پر تحرک و سیال تر از همه دوران ها آفریده است. قد و قامت آدمیان امروز از هر روز بلندتر است، هر چند که صبر و طاقتشان بدان اندازه پهنا نیافته باشد! 

همانطور که در مطالب قبلی به معرفی نظریه جهان هولوگرافی پرداختیم در این پست  به بررسی آن در راستای نظر عرفای شرقی از جمله شیخ محمود شبستری می پردازیم.

جهت یادآوری مطالب گذشته : "برطبق این نظریه محسوسات این عالم و هر آنچه در آن است، تنها سایه ها، توهم و تصاویر شبح گونه ای از واقعیتی دور از دسترس هستند که قرن ها پیش عرفای بزرگ و عارفان ایرانی تحت تأثیر اندیشه شهودی این جنبه از واقعیت را دریافته اند. در این پژوهش ضمن بیان جهان هولوگرافیکی، به مقایسه این ایده با دریافت های شهودی شیخ محمود شبستری و تأثیر فرضیه مثل افلاطونی در شکل گیری این ایده در میان عرفای اشراقی می پردازیم."

تجلّی عشق در زن چنان رفیع است که اشرف مخلوقات خداست و اگر بنا به گفته کوته اندیشان از سمت چپ مرد خلق شده باشد "از جایگاهی نزدیک به قلب آدم خلق شد" چرا که او را یاری تجلّی اینهمه عشق نبود او برای شکوه عشق خلق شد " تا در کودکی درهای رحمت را بگشاید و در جوانی تکامل دین همسر نماید و بعد از مرگ بهشت در زیر اقدام او باشد."او سرآغاز همه رفعتها شد بی چشم داشت اینکه اصلها مقدمات را دریابند...

زن در دیدگاه های کهن چین به دلیل حاکمیت اخلاق مرد سالارانه در جایگاه پست و فروتر از مردان قرار دارد و دودمان خانواده سنتی چین نسبی مردسالارانه داشته است و نقش زنان در محدوده کارهای خانه و بچه داری و به خصوص بزرگ نمودن فرزند پسر خلاصه می شود و زنان با زاد و ولد و پرورش فرزند جایگاه خود را در خانواده تثبت می کنند

پاورپوینت زیر را یکی از دوستان با صفایم جناب آقای محمدطاهر خواجوی راد محبت کردند؛ زیباست! خواستم که شما هم داشته باشید.

دریافت

حقیقت ذکر و آثار آن

طبیعت نفسانی ، انسان را از هدفش دور ساخته ، توجه به نفس و مطامع آن وی را از مسیر منحرف می‌سازد تا آن جا که قلب را که باید حاکم بر وجود باشد ، مملو از کثافت اغیار می‌نماید. کارکرد ذکر این است که این ماسوی الله را از دل انسان می‌زداید و دوباره آن را با  روح الهی ، حیاتی دوباره بخشیده و معنویات را حاکم بر جسم و جان آدمی می‌سازد.

شیخی از اقصای بصره یک شبی

رفت پیش رابعه در مکتبی